Quid de Pythagora?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Duo Reges: constructio interrete. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Summus dolor plures dies manere non potest?

Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. De illis, cum volemus. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Primum quid tu dicis breve? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.

Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Sed quid sentiat, non videtis.

Quorum altera prosunt, nocent altera.

In schola desinis. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Tum mihi Piso: Quid ergo? Beatum, inquit. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.

Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quis hoc dicit? An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?